AZUCAR DE TRAPOS
Incríble, pero certo. Alá polo final do século XIX non debía ser barato obter azúcar en Europa, agás España que a traía das suas colonias, sobretodo de Cuba. Entón, os «científicos» ingleses puxéronse a investigar como obter azúcar barato… E… Eureka! O prestixioso profesor e químico doutor Pepper (Pementa en galego) conseguiu facer azúcar de trapos vellos, basicamente de camisas. Neste experimento conseguiría obter duas libras e media do prezado e desexado produto, cacarexando o éxito en todos os xornais da época. Mais, resulta que deseguido sairon os científicos alemáns dicindo que iso non era unha novidade, que no seu país xa fixeran 500 kg de azúcar usando trapos de liño e que saía máis barato. De todas formas, esta azúcar saía ben potente pois para disolver os trapos botábanlle ácido sulfúrico para convertelos en doxtrina que logo se branquexaba con cal e leite. Logo botábaselle máis ácido sulfúrico e transformábase en glucosa, moi semellante ao azúcar de uva. E saía barato? Como isto semella un deses chistes de: «Eran tres…. Fáltanos saber que fixo o galego ante isto: Pois dixo que os trapos en Galicia eran para facer papel e foi mercar o azúcar á tenda do barrio! Sen máis trapalladas.
Xaolin 