HAI QUEN COME ESTES BICHOS
Cando o archimandrita xaolín lle chamou «cerebro de lamprea» a un colega non estaba a dicirlle un simple exabrupto pois sabía de sobra que este bicho (a lampreia en luso) tén a seseira menos complexa dos vertebrados. Noutra ocasión, chamoulle «foca monxe» pero nen se inmutou pois era as duas cousas, gordo e xaolín. Como todos sabedes, a lamprea pasa cinco anos enterrada (buried) e logo marcha para o mar onde se parasita nas baleas e golfiños para sucarlles o sangue. Mais o curioso é que uns científicos de Vigo e outros suecos (hai lampreas en Suecia?), todos expertos en neurobioloxía celular, colleron teima co asunto do cerebro e andan a estudarlle os ganglios basais ao bicho para explicarse, supomos, algunha actitudes humanas propias de seres elementais. Polo visto, din que as lampreas non teñen os membros a pares coma nós (dous brazos, duas pernas… pero só un pene?) e por iso lle están a mirar os mixines para distinguir os seus tipos de motoneuronas. Ah, os suecos andan nesta lideira porque as lampreas andan a paparlle os salmóns e iso non llo poden permitir a un bicho tan curto de mente e tan feo.
Non sabemos tampouco que sairá disto, pero en principio xa cuestionan aquelo de chamarlle «cerebro de mosquito» a algúns humanoides.
Xaolin 