R. I. P. DON FELISINDO

NECROLÓXICA: El titular de las parroquias de Tamaguelos, Tamagos y Mourazos (Verín), Felisindo Rodríguez Fernández, falleció por complicaciones tras una caída sufrida recientemente en la madrugada de ayer, a los 77 años de edad. La parroquia de Santa María de Tamaguelos acogerá esta tarde, a las 16,30 horas, el funeral por su eterno descanso. Oración que se repetirá, por deseo de la familia, mañana, jueves, a las 16,00 horas en su pueblo natal, Dozón (Pontevedra), donde será enterrado.

DON FELISINDO E O PETO DE ÁNIMAS

PANEXÍRICO: Este párroco naceu en Dozón un 16 de octubre de 1933 e con 25 años cumpridos foi ordenado sacerdote. O seu primeiro destino foi en outubro do 1959, na ourensá parroquia d´O Couto. Un ano despois foi trasladado á San Cibrao de Oímbra. Desde finais da década dos 60 e ata hoxe, don Felisindo exerceu de “pastor” nas igrexas de Tamaguelos, Tamagos e Mourazos; un ministerio que, desde o ano 1979 e ata a sua xubilación, compaxinou coa de profesor de Relixión no instituto verinense e empresario de pompas fúnebres. Don Felisindo era moi coñecido pola sua activa participación e afiliación ao PP e inefable “conseguidor de votos” e ademáis pola sua amizade co seu veciño e tamén desaparecido Xosé Cuiña -conselleiro de Política Territorial con Manuel Fraga en varias lexislaturas de Fraga. Este, mesmo era, íntimo amigo do cura e por iso se dicía que don Felisindo andaba na Xunta como “San Pedro pola sua casa” por aquelo de que presumía de ter as chaves que abrían moitas portas. Porén, foi máis coñecido por haber sido sentado no banquiño dos acusados, xunto co daquela delegado daquela Consellería, Amador Vázquez, e de técnicos dese mesmo departamento, acusados de comezar unhas obras na comarca de Verín antes de que fosen adxudicadas pola Xunta que era quen as financiaba. Esta “chapuza administrativa”, como foi cualificada polos xuíces, dilucidouse finalmente sen consecuencias xudiciais pero supuxo daquela, un gran escándalo público e mediático. Outra cuestión, apenas coñecida deste personaxe, foi o “regalo” á muller de Fraga a través dun anticuario local, do Peto de Ánimas da sua parroquia (Ver romance fronteirizo). O feito foi denunciado ás autoridades anos despois ao aparecer o peto na finca do chalé de Fraga en Perbes, segundo unha reportaxe fotográfica da revista Hola! As autoridades políticas e culturais nen se moveron e deron a calada por resposta. Outra “anécdota” deste coñecido cura foi o enfrentamento cunha funeraria local cuxo lema era “Dios los llama y Evaristo los entierra”, por causa dun morto na estrada reclamado por don Felisindo para as sua empresa de pompas fúnebres. Co morto na cuneta, presentouse don Felisindo dicindo: “O morto é meu”. Ante a pasividade da Garda Civil que levantaba atestado, o cura de Tamaguelos fíxose co fiambre sen máis.
O actual alcalde de Verín, o popular Juan Manuel Jiménez, destacaba loxicamente o labor político deste cura suliñando as suas múltiples “iniciativas e proxectos pensando sempre no benestar veciñal e que cando viña ao Concello, facíao pedindo para outros”. Claro, así se explica que o peto de ánimas de Tamaguelos estea desde os anos setenta na finca de Fraga en Perbes. Don Felisindo descansa por fin, eternamente, outravolta en Dozón de onde pensan moitos veciños que nunca debeu sair. Amén.

Esta entrada fue publicada en Habituario. Guarda el enlace permanente.

Deja un comentario